سیمکارت همراه اول sim card در ایران بزرگترین اپراتور است.
سیم کارت (واحد شناسانندهٔ کاربر (مشترک)، کارتی هوشمند برای تلفنهای همراه است. sim cardسیم کارت همراه اول، کلیدهای کاربر-سرویسدهنده را برای شناسایی کاربر (مشترک) به شبکه تلفن همراه در خود نگه میدارد. یک سیمکارت به کاربران اجازه میدهد که گوشی تلفن خود را به آسانی، فقط با خارج کردن سیمکارت و قراردادن آن در گوشی دیگر، تغییر دهند.
W-SIM سیمکارتی ست که هسته فناوری سلولی را با کارتی درون خودش کامل میکند.
GSM 11.11 معرفیکننده مشخصات سیمکارت است. GSM 11.14 معرفیکننده مشخصات برنامههای ابزاری SIM برای سیمکارت است.
اندازه ذخیرهسازی حافظه
نوعی ارزان قیمت سیمکارت (فقط GSM 11.11) حافظه کمی دارد، چیزی در حدود ۲–۳ کیلوبایت که در GSM 11.11 تعریف شدهاست (برای دفترچه تلفن و شبیه آن).
همان نوع حافظه داده مستقیماً توسط گوشی مهیا میشود. بخش بازاری سیم کارت همراه اولsim card ارزانقیمت، پایداری آنها است.
سیمکارتهایی با کاربردهای اضافی (GSM 11.14) در اندازهٔ حافظههای زیادی موجود است،sim card بیشترین آنهای یک گیگابایت است.
کوچکترین آنها از همان نوع ۳۲ کیلوبایت و ۱۶ کیلوبایت است که در جاهایی که شبکههای GSM کمتر گسترش یافته استفاده میشوند.
اندازههای بزرگتری برای حافظه سیمکارت هم وجود دارد که بین ۱۲۸ تا ۱۰۲۴ کیلوبایت است.
حافظه سیمکارت بیشتر به ارائه دهنده خدمات مربوط میشود.
در پایان ۲۰۰۶ بیشترین نوع سیم کارت همراه اول GSM ای که در آمریکا مورد استفاده قرار گرفت از نوع ۶۴ کیلوبایت بود.
سیستمعاملهاsim card
سیستمعاملهای سیمکارت sim card بهطور معمول بر دو نوع هستند: سیستمعاملهای محلی و کارتهای جاوا.
سیمکارتهای محلی نرمافزارهای اختصاصی ارائه دهنده سرویس را در خود دارند همانطور که کارتهای جاوا بر پایه استانداردهایی هستند.
sim card کارتهای جاوا نوع خاصی از زیر مجموعهٔ زبان برنامهنویسی جاوا هستند که برای اجرا بر روی دستگاههای کوچک هدفگذاری شدهاند.
دادهها
سیم کارت همراه اول اطلاعات مشخصشده توسط شبکه را برای تصدیق هویت و معرفی کاربر (مشترک) به شبکه را در خود دارند، مهمترین این اطلاعات عبارتند از IMSI و Ki و LAI.
یک سیمکارت sim cardهمچنین اطلاعات دیگری نظیر شماره SMSC (مرکز سرویس پیغام کوتاه)، نام ارائهدهنده خدمات (SPN)، شمارههای تماس خدمات (SDN) و برنامههای سرویس ارزش افزوده (VAS). (رجوع کنید به GSM 11.11)
ICCID
هر سیمکارت بهطور بینالمللی با ICC-ID (شماره کارت مداری بینالمللی) شناخته میشود. ICCID در درون سیمکارت sim cardذخیره میشود و همچنین بر روی بدنه سیمکارت sim card در طی فرایندی به نام شخصیسازی چاپ یا حک میشوند.
IMSI
هر سیمکارتsim card بر روی شبکه خودش توسط نگهداری یکتایی مشخصکننده بینالمللی تلفن مشترک شناسایی میشود. اپراتورهای تلفن همراه با استفاده از IMSI تماسهای تلفن همراه مشترک و ارتباط آن را با دیگر سیمکارتها برقرار میکنند.
کلید تصدیق هویت (Ki)
Ki یک مقدار ۱۶ بایتی است که برای تصدیق هویت سیمکارت بر روی شبکه تلفن همراه استفاده میشود. هر سیمکارت یک Ki به صورت یکتا دارند که توسط اپراتور تلفن همراه طی فرایند شخصیسازی به آن نسبت داده میشود. همچنین Ki در پایگاه داده شبکه (شناخته شده به عنوان HLR) ثبت میشود.
پروسه تصدیق هویت
در هنگام راه اندازی تلفن همراه، سیمکارت sim card، IMSI خود را به اپراتور تلفن همراه با درخواست دسترسی و تصدیق هویت میفرستد.
اپراتور تلفن همراه در پایگاه داده خود به دنبال IMSI درخواست شده با Ki مشخص شده میگردد.
سپس اپراتور تلفن همراه یک عدد تصادفی ایجاد میکند و آن را با تلفیق در Ki یک شماره به نام درخواست وارد شده (SRES_1) ایجاد میکند.
اپراتور
سپس اپراتور شبکه عدد تصادفی را به سیم کارت همراه اول میفرستد و سیمکارت هم آن عدد تصادفی را Ki در خودش تلفیق میکند و SRES_2 را ایجاد میکند و آن را به اپراتور میفرستد.
سپس اپراتور شبکه SRES_1 محاسبه شده خودش را با SRES_2 محاسبه شده توسط سیمکارت مقایسه میکند. اگر دو شماره با هم یکی شدند سیمکارت تصدیق شده و اجازه دسترسی به شبکه را پیدا میکند.
معرفیکننده موقعیت محلی
سیمکارت وضعیت اطلاعات شبکه که از طرف شبکه به آن پخش میشود را ذخیره میکند، مانند معرفیکننده موقعیت محلی (LAI). اپراتورها به محدودههای مختلفی تقسیم شدهاند، که هرکدام یک شماره LAI منحصربهفرد دارد.
هنگامی که تلفن همراه موقعیت خود را از یک محدوده به محدوده دیگری تغییر میدهد، آن اطلاعات جدید LAI را در سیمکارت ذخیره کرده و به اپراتور شبکه میفرستد تا موقعیت جدید خود را مشخص کند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.